To Όρβιλ είναι μία πόλη... διαφορετική από τις άλλες. Σε αυτή την πόλη, το ζρήμα δεν έχει αξία. Πόσο καλά γνωρίζεις τον κόσμο;
To Όρβιλ (γαλλικά: Auroville), που σημαίνει Πόλη της Αυγής, είναι ένας πειραματικός δήμος στην περιοχή Viluppuram κυρίως στο κρατίδιο Ταμίλ Ναντού της Ινδίας με ορισμένα τμήματα της επικράτειας της Ένωσης των Puducherry στη Νότια Ινδία. Ιδρύθηκε το 1968 από την Μίρα Αλφάσα (γνωστή ως «Μητέρα») και σχεδιάστηκε από τον αρχιτέκτονα Ροζέ Ανζέ. Όπως αναφέρεται στην πρώτη δημόσια μήνυμα της Αλφάσα το 1965, δηλώνει ότι το Όρβιλ προορίζεται να είναι μια οικουμενική πόλη, όπου άνδρες και γυναίκες όλων των χωρών είναι σε θέση να ζουν με ειρήνη και προοδευτική αρμονία, πάνω από όλα τα δόγματα, όλες τις πολιτικές και όλες τις εθνικότητες. Ο σκοπός του Όρβιλ είναι να συνειδητοποιήσουμε την ανθρώπινη ενότητα.
Το Auroville (Πόλη της Αυγής) έχει τις ρίζες της στη γαλλική γλώσσα, «Aurore» που σημαίνει αυγή και «ville», που σημαίνει πόλη. Επιπλέον πήρε το όνομά του από τον Sri Aurobindo (1872-1950). Αξίζει να σημειωθεί ότι ακόμη και η Unesco, από το 1966 «συνεργάζεται» με τους οραματιστές του Όρβιλ, και έκτοτε στηρίζει τις προσπάθειές τους. Οι κάτοικοι του Όρβιλ δεν χρησιμοποιούν χρήματα, αλλά διάφορες εναλλακτικές μεθόδους. Επίσης δεν υπάρχει και ιδαίτερη ανάγκη για αγορά προϊόντων, μιας και οι κάτοικοι καλλιεργούν μόνοι τους τρόφιμα ή κατασκευάζουν ακόμη ότι τους είναι απαραίτητο.
Τα προϊόντα ανήκουν σε όλη την κοινότητα, ενώ πολλά από τα σπίτια, τα κατασκευάζουν οι ίδιοι. Σχεδιάστηκε το 1968 από τον Γάλλο αρχιτέκτονα Ροζέ Ανζέ, σαν ο ουτοπικός παράδεισος που εμπνεύστηκαν ο Σρι Αρουμπίντο, διάσημος Ινδός ποιητής, φιλόσοφος και επαναστάτης του 20ου αιώνα και η συνεργάτιδα του Μίρα Αλφάσα, Γαλλίδα ζωγράφος και οπαδός του μυστικισμού, που έμεινε γνωστή στην Ινδία με το όνομα «Μητέρα». Μία πόλη χωρίς φυλετικές, θρησκευτικές, πολιτικές ή εθνολογικές διακρίσεις.
Στις 28 Φεβρουαρίου 2018, το Όρβιλ έγινε 50 ετών. Τα… αποκαλυπτήρια της πόλης, το 1968, έγιναν παρουσία 5.000 περίπου ανθρώπων, που ήθελαν να είναι παρόντες σε μία τέτοια ιστορική στιγμή. Η UNESCO από το 1966 έδωσε την πλήρη υποστήριξή της στην ιδέα, επιλέχτηκε μια ερημική τοποθεσία με έκταση 20 km και άρχισε η εντατική της αναδάσωση. Το 2003 στην πόλη κατοικούσαν μόνιμα 1.700 άτομα από 30 χώρες –κυρίως Γάλλοι και Γερμανοί– σε 90 οικισμούς. Σήμερα είναι περισσότεριο αποό 2.700, και πολλοί απ’ αυτούς είναι αρχιτέκτονες, συγγραφείς και καλλιτέχνες.
Η περίπλοκη σπειροειδής πολεοδομία σχεδιάστηκε από την ίδια την Αλφάσα. Xώρισε την κοινότητα σε τέσσερις ζώνες: βιομηχανική, κοινωνική, αστική και διεθνή… Ακόμη και σήμερα υπάρχουν μέρη στην κοινότητα που βρίσκονται ακόμη υπό κατασκευή και περιοχές που παραμένουν ανεκμετάλλευτες καθώς δεν υπάρχουν πόροι για την αξιοποίησή τους. Με χρηματοδοτήσεις που έπαιρνε κατα καιρούς από την Ευρωπαϊκή Ένωση, την UNESCO, τη Διεθνή Τράπεζα και άλλους οργανισμούς, αναλαμβάνει έργα, με σκοπό την προστασία του περιβάλλοντος, την ενίσχυση των βιολογικών καλλιεργειών, την ανάπτυξη εναλλακτικών μορφών ενέργειας και την διαχείριση των αποβλήτων, ενώ η δραστηριότητά της επεκτείνεται, όχι μόνον στα γειτονικά χωριά αλλά και ευρύτερα στη χώρα.
Την ίδια στιγμή, κάπου στη Νεβάδα, υπάρχει μία παράξενη «πόλη-δημοκρατία». Η Δημοκρατία του Kevin Baugh.
Η Δημοκρατία της Μολοσσίας
Η Δημοκρατία της Μολοσσίας είναι μη αναγνωρισμένο μικροέθνος. To κάθε μιρκοέθνος, δεν είναι τίποτα άλλο από ένα κομμάτι γης το οποίο φέρεται ως ανεξάρτητο και αυτόνομο κρατίδιο, χωρίς βέβαια να αναγνωρίζεται από τις παγκόσμιες κυβερνήσεις.
Iδρύθηκε από τον Kevin Baugh ημι-χιουμοριστικά ως «μπανανοδημοκρατία» και αποτελούμενο αποκλειστικά από ένα σπίτι, το οποίο αποτελεί την έδρα της λίγο έξω από το Ντέιτον στην Νεβάδα. «Ιδρύθηκε» στις 26 Μαΐου 1977. Έχει έκταση 2,5 εκτάρια ενώ έχει και τρεις κατοίκους. Αποτελείται από το σπίτι του προέδρου Kevin Baugh, καθώς και από δυο ακίνητα που αγόρασε ο πρόεδρος σε Πενσυλβάνια και Καλιφόρνια. Επίσης ο πρόεδρος ισχυρίζεται ότι του ανήκει ένα σημείο στον Ειρηνικό Ωκεανό και 49.881 τ.χλμ στην Αφροδίτη. Στην δημοκρατία της Μολοσσίας δεν επιτρέπονται πράγματα όπως όπλα, θαλάσσιοι ελέφαντες, γατόψαρα, κρεμμύδια και ότι έχει σχέση με το Τέξας, εκτός από την ποπ σταρ Κέλι Κλάρκσον (Kelly Clarkson).
Δοκιμάζοντας πολλά… πολιτικά συστήματα, αλλά και ονόματα από την απαρχή της ίδρυσής του, ο σημερινός πρωθυπουργός του, Kevin Baugh, έχει αφιερώσει την ζωή του στο έθνος, δημιουργώντας ταχυδρομείο, τελωνείο πινακίδες αλλά και το δικό του τηλεοπτικό κανάλι. Ο Baugh μάλιστα έχει αποκτήσει μεγάλη φήμη ανάμεσα στους ιδρυτές των μικροεθνών με αποτέλεσμα πολλοί νεότεροι φιλόδοξοι ιδρυτές κρατιδίων να τον χρησιμοποιούν ως πρότυπο. Μάλιστα είναι τόσο ενεργός στη σκηνή των μικροεθνών που έχει δημιουργήσει τους πρώτους Ολυμπιακούς Αγώνες των μικροεθνών στους οποίους κέρδισε και το χρυσό μεταλλείο στο Φρίσμπι.
loading...
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου